نامه 15-
تی ـــــــــک ت اااااااااااااااااااااااااا کـــــــــــــــــــــ
از ایـــن صـــدای منزجـــــــــــــــر خسته ام
کمی مرا کر کن!
انتـــــــــــــــظار نمی خواهم
تی ـــــــــک ت اااااااااااااااااااااااااا کـــــــــــــــــــــ
از ایـــن صـــدای منزجـــــــــــــــر خسته ام
کمی مرا کر کن!
انتـــــــــــــــظار نمی خواهم
گفت چــ کاره ای ؟
گــفتم : بــنده
گفت : بله ! با شما هستم
گفتم : علامت سوال نداشت !
پاییز مشت اَش را باز کرد و مشتی گرد ویـ روس پاشید.
من بی هــ ـوا آمده بودم هـــ ـوایی بخورم ، ویـ روس خوردم...
تا آمدم سیــر تو را ببیـــ ــنم ، سیب ِ گناه خوردم...
ویروس خودش را نشان داده ، اما گناه ِ بی حیا ؛ هنوز زیر نقاب ِ دین دارد لبخنــ ـد می زند !
یا ایها الذین ِ آمــ ــنوا ؟؟ با منی خدا ؟
در حــــرم ، می خواستم آنقــ ــدر گــ ــــمــــ شوم تا او پیدایم کند ! غریب ُ الـ ـغربا بود دیگـر
در اوج گریه خنــده می کردم ، چطــور گــ ــم شوم وقتـی تو همیــشه کنارم هستی ؟ تو هم که پنهان کردنی نیستی...
نه ...
قبول نیست ...
این بازی ِ قایم باشک مزه ندارد !
چیــــ ست ؟ می خواهی مرا در اقیانوسی غرق کنی که راه ِ تنفسی ندارد ؟
چرا با من ؟
می خوای ذره ذره مرا بمیرانی ؟
خـــــــــــدایا ! می دانم که بی نهاااااااااا ... یَت ِ لطفی ...
این همه به رخــ م نکش... مرده ام ...