هرمیس

سیلی زدی که از خواب برخیـــزم

بیدار شدم  و مـــُشت کوبیدم به خــَشم اَت !

خـــدایا!

 خدایا تو خدایی !

خدایا!

گفته بودی از زبان کسی :

باید خلیل بود و به یار اعتماد کرد

گاهی بهشت در دلِ آتش فراهم است

خدایا !

دارم در تب ِ دراز شدن ِ دست ِ فقرم می سوزم... بهشت ِ روزی ات را برسان.

نمی خواهم این ذلت را بچشم... خب قبول ! این اشتباه ِ تکرار شده ی من است ... اما خدایا! خدایا ! خدایا !

نگذار در این آتش فقر بسوزم... خدایا !

کوهــ ـها میــخــ ــهای زمین اند و نمی گذارند این تن ِ گردش هــی بلرزد....

خدایــا !

کوهـــ ِ ایمان  ِ من باشـــ 

خــــــدایا !

امواج ِ تو عالم گیر است اما دلگیر نیست !